Bell produkuje wozidła przegubowe od 1984 r. Firma ta zajmuje drugie miejsce w świecie i trzecie w Europie pod względem sprzedaży takich maszyn. Według szacunków na rodzimych placach budów i w kopalniach odkrywkowych może pracować kilkadziesiąt wozideł Bell. Gros z nich stanowią maszyny najnowszej, czwartej serii, o oznaczeniu D, oferowane od końca 2001 r. Co ciekawe, od 2004 r. maszyny Bella produkowane są także w niemieckich zakładach w Eisenach (wcześniej tylko w RPA) i stamtąd pochodzą w większości wozidła sprzedawane w Europie. Naszym zdaniem to widać - testowe wozidło dostarczone przez firmę BH Ruda z Katowic zostało bardzo starannie wykonane. Zastrzeżeń nie można mieć do żadnego z elementów pojazdu, począwszy od malowania i spasowania części blacharskich, przez dobrze wykończoną kabinę, a na podzespołach mechaniki skończywszy. Kompletne jest wyposażenie Bella - w standardzie otrzymujemy bowiem m.in. centralne smarowanie, podgrzewany kiper, system ważący urobek, retarder, klimatyzację, pneumatyczny fotel i radio.

To, co daje się zauważyć po zajęciu miejsca w dość obszernym kokpicie maszyny, to wygoda i łatwość obsługi. Ułatwiają to pneumatyczny fotel operatora i w pełni regulowana kolumna kierownicy. Proste w obsłudze są elementy sterowania, z których większość umieszczona została po prawej stronie od kierownicy. Zwraca uwagę przede wszystkim duża liczba przycisków zgrupowanych razem, które mają tę zaletę, że każdy ma kontrolki i od razu wiadomo, czy dana funkcja została aktywowana. Na pochwałę zasługuje także prosta obsługa automatycznej skrzyni biegów ZF, naszym zdaniem jednak przydałaby się tutaj możliwość blokowania każdego z sześciu przełożeń do jazdy w przód. W Bellu można bowiem wybrać tylko zakresy jej pracy: 1, 2 i 3. Wyższe biegi niż trzeci rzadko się blokuje, ale jednak mogą zdarzyć się takie sytuacje. Pochwalić trzeba za to małą kierownicę, którą bardzo dobrze manewruje się pojazdem. Niezłe są także materiały użyte do wykończenia wnętrza.

Testowane przez nas wozidło miało oczywiście napęd na wszystkie osie. Bell nie oferuje innych rozwiązań w Europie, co ciekawe jednak, na niektórych rynkach sprzedawane są wersje 6x4. Napęd opisywanego wozidła spisywał się bardzo dobrze. Został on wyposażony w centralny mechanizm różnicowy zabudowany w przekładni głównej, który ma rzecz jasna możliwość pełnej blokady. Dodatkowo osie produkcji Bella zaopatrzone są w automatyczne blokady LSD. To one oraz terenowe opony i duży prześwit (460 mm w najniższym punkcie) sprawiają, że mimo dużej masy Bellowi niestraszny żaden teren. Tylko jego silnik mógłby być nieco mocniejszy. Przegrywa on pod względem maksymalnego momentu obrotowego np. z testowanym już na naszych łamach konkurencyjnym wozidłem Terex TA30 ("AMT" 726 z 2008 r.), które ma motor Cumminsa QSM11 i aż 1.775 Nm już przy 1.400 obr/min. Nasz bohater dysponuje zaś 1.250 Nm przy 1.200-1.600 obr/min. Z drugiej strony jednostka Tereksa ma pojemność 10,8 litra, a silnik Bella raptem 7,2. Jest to dobry znajomy mercedesowski silnik OM926LA, o małej pojemności i niskim spalaniu. Od użytkowników słyszeliśmy o zużyciu paliwa ok. 10 litrów na mtg, gdy porównywalny Terex TA30 potrzebuje ok. 14 litrów.

Z nadsypem do skrzyni ładunkowej Bella zmieści się aż 17,7 m sześc. - do Tereksa wchodzi o 0,2 m sześc. mniej. Rekordowy jest także pełen cykl rozładunek-powrót kipra do pozycji wyjściowej, który w produkowanym w Niemczech wozidle trwa raptem 18 s. Tereksowi zajmuje to 19,5 s, zaś Moxy MT31 aż 21 s. Czasy przekładają się na większą wydajność, jeżeli jednak pracować będziemy w miejscach, gdzie nie da się zawrócić i trzeba cofać, Bell przegra pod względem szybkości z konkurentami. Producent wyposażył go bowiem tylko w jeden bieg w tył, na którym może poruszać się z maksymalną prędkością 8 km/h (Terex - 31 km/h, Moxy - 33 km/h). Tłumaczone jest to względami bezpieczeństwa, podobno także wysokie prędkości jazdy w tył są bardzo rzadko wykorzystywane.

Dobre wykonanie. Świetne wyposażenie. Szybki kiper. Niskie zużycie paliwa.

Tylko jeden bieg wstecz. Słabszy silnik niż u konkurentów.