Opisywana Scania 94G produkowana była jako dwu- i trzyosiowe podwozia o DMC 11,99-32 t, w konfiguracjach napędowych 4x2 i 6x2 (rozstawy osi 3.200-5.500 mm). Do napędu służą sześciocylindrowe, rzędowe turbodiesle o pojemności 9 litrów, o mocy: 220, 230, 260, 300 i 310 KM. U nas najpopularniejsze są słabsze wersje: 220 i 260. Motory są trwałe (średni przebieg do naprawy głównej to ok. 1,5 mln km), źle jednak znoszą paliwo niskiej jakości, które powoduje uszkodzenia korodujących od wewnątrz pompowtryskiwaczy. W wielu egzemplarzach na porządku dziennym są też wycieki. Problemów nie stwarzają mechaniczne, ośmiostopniowe skrzynie biegów. Sporadycznie uszkodzeniom ulegają w nich m.in. synchronizatory i łożyska oporowe. Trwałe są sprzęgła.

Najczęściej spotykane dzienne szoferki P są ciasne. Brakuje w nich schowków, przeszkadza wysoki tunel silnika. Mankamentem są też trzeszczące elementy z tworzyw sztucznych.

W "dziewięćdziesiątkach czwórkach" występują dwa typy zawieszeń: mechaniczne oparte na resorach i pneumatyczne z poduszkami powietrznymi. Bolączką w tradycyjnych podwoziach są wyrabiające się tuleje resorów. Awaria, ze względu na utrudniony dostęp do tych elementów, kosztowna w usunięciu. Użytkownicy Scanii często wymieniają też sworznie i drążki przedniego stabilizatora oraz tuleje w zwrotnicach. Tylne mechaniczne zawieszenie jest natomiast bezawaryjne, podobnie jak tylne mosty. W wersjach z pneumatyką uszkodzeniom ulegają natomiast regulatory i czujniki ciśnienia w poduszkach tylnej osi. Awaryjne bywa pneumatyczne resorowanie szoferki. Defektom ulegają zawory poziomujące, pęka stabilizator. Problemy stwarzają tuleje wywrotu kabiny, które wymagają wymiany co kilkadziesiąt tysięcy km. Kłopotów nie sprawia układ hamulcowy, zastrzeżeń nie budzi elektryka. Bolączką egzemplarzy z pierwszych lat produkcji jest korozja ramy. Części do Scanii są łatwo dostępne, na rynku nie brakuje zamienników.

Zbigniew Sumiński, GTL Pojazdy Użytkowe w Gdańsku:

- Jak we wszystkich pojazdach serii 4 układ paliwowy małej Scanii nie lubi ON niskiej jakości. Pompowtryski należy regulować co ok. 250 tys. km. Po ok. 800 tys.-1 mln km warto wymienić panewki. W polskich warunkach zalecam wymianę filtru powietrza co ok. 50-90 tys. km. Zimą warto kontrolować przewód osuszacza, który pod wpływem niskiej temperatury sztywnieje i często pęka.

Dostępność części zamiennych.

Bezawaryjny układ hamulcowy i elektryka pojazdu.

Trwałe sprzęgła.

Duży wybór klas tonażowych i wersji mocy.

Ciasne kabiny.

Wrażliwy na kiepski ON układ paliwowy.

Defekty pneumatyki zawieszenia pojazdu i szoferki.

Kiepskie spasowanie elementów wykończeniowych.