Pojazd jest niewielki i ma krótki rozstaw osi wynoszący 1.800 mm, co ułatwia poruszanie się np. w centrach miast, w tym na chodnikach. Jego średnica zawracania wynosi 6.760 mm.

Paleta silników jest szeroka. Są zarówno jednostki wysokoprężne, jak i benzynowe (w tym z instalacjami gazowymi LPG), a także - cieszący się największą popularnością we Włoszech motor elektryczny. Źródłem energii są żelowe baterie pozwalające na uzyskanie mocy maksymalnej na poziomie 22 KM. Pojemnik z bateriami umieszczono w dolnej części pojazdu po obu bokach tuż za kabiną. To ułatwia obsługę związaną np. z ładowaniem baterii. Akumulatory naładowane do pełna wystarczają na ok. 8 godzin pracy pojazdu. Maksymalna prędkość jazdy z napędem elektrycznym, w zależności od zabudowy, wynosi 40-53 km/h. Samochód jest zdolny do pokonywania wzniesień o nachyleniu do 18 proc.

W wersji z silnikiem spalinowym Jolly może mieć napęd na jedną (tylną) lub na obie osie. Silnikiem elektrycznym napędzane są tylko koła tylne. W obu przypadkach przekazanie napędu odbywa się poprzez przekładnię automatyczną. Samochód porusza się na kołach o 12-calowej średnicy.

Najpopularniejszą wersją zabudowy jest wywrotka tylnozsypowa. Takich pojazdów używa się m.in. w gospodarce komunalnej (wywóz śmieci, utrzymanie parków), a także do transportu materiałów na budowy. Skrzynia może być wykonana z blachy stalowej bądź aluminiowej. Zabudowa ma rozmiary (długość/ szerokość/ wysokość): 2.570/ 1.270/ 1.210 mm, a jej pojemność wynosi 2,6 m sześc. Tylna ściana jest pochylona, co ułatwia rozładunek. Z kolei dla wygody załadunku (np. posegregowane śmieci w plastikowych workach), na prawej ścianie bocznej jest dodatkowy wpust o powierzchni ok. 0,8 m kw.

Minusem pojazdu jest stosunkowo niewielka ładowność, przy maksymalnej wadze zabudowy wynoszącej 300 kg do dyspozycji użytkownika pozostaje 550 kg. Podwozie Jolly można też wyposażyć w zabudowę kontenerową (kubatura ładowni 4,4 m sześc.) bądź w tradycyjną skrzynię z burtami o wysokości 300-400 mm.